Terapia ręki to inaczej usprawnianie małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów rąk, dłoni i palców. To również dostarczanie wrażeń dotykowych, umożliwiających poznawanie różnych kształtów, struktur materiałów oraz nabywanie umiejętności ich rozróżniania.

         Głównym celem terapii ręki jest osiągnięcie samodzielności w zakresie podstawowych czynności życia codziennego. A także poprawa umiejętności chwytu, wypracowanie zdolności skupienia uwagi i patrzenia, wzmacnianie koncentracji, poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej, przekraczanie linii środka ciała.

 

 Terapia ręki przeznaczona jest dla dzieci:

• niechętnie podejmujących czynności manualne, manipulacyjne, precyzyjne, grafomotoryczna  (np. malowanie, lepienie z plasteliny, pisanie) oraz mających problem z koordynacją obu rąk w trakcie wykonywania tych czynności, a także z koordynacją wzrokowo-ruchową,
• mających znacznie obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe w obrębie kończyny górnej (obręczy barkowej, stawu łokciowego, w obrębie nadgarstka i stawów palców),
• mających problem w zakresie samoobsługi (ubieraniem, zapinaniem guzików,
• nieustaloną lateralizacją,
• z nadwrażliwością dotykową oraz niedowrażliwionych dotykowo,
• niewidomych i słabowidzących (dłonie dla tych dzieci są zmysłem kompensującym uszkodzony analizator wzrokowy),
• mających problemy logopedyczne (ćwiczenia dłoni bezpośrednio oddziałują  na obszary mózgu odpowiedzialne za rozwój mowy

T 

Pracując nad trudnościami manipulacyjnymi dziecka terapeuta skupia się na funkcjonowaniu całego ciała a nie tylko dłoni czy ręki.

 

Plan terapii powinien zawierać:

1. Określenie problemu
2. Określenie przyczyny
3. Określenie celu ogólnego, długoterminowego - co chcemy osiągnąć
4. Określenie celu szczegółowego
5.  Sposoby realizacji celów szczegółowych

 

Podczas zajęć terapeuta pracuje z dzieckiem wg określonego schematu.